درهم

هر کسی که مشتاق کلیساهای قدیمی است، قطعا بازدید از ایا ایرنه را از دست ندهد. ایا ایرنه (به یونانی "کلیسای صلح الهی") یک کلیسای بیزانسی سابق است و اولین کلیسای قسطنطنیه بود. در دوره عثمانی از آن به عنوان اسلحه خانه استفاده می شد، امروزه به موزه تبدیل شده و به عنوان سالن کنسرت عمل می کند. در حیاط بزرگ (اولین) بین ایاصوفیه و کاخ توپکاپی درست در قلب استانبول واقع شده است.

داستان ایا ایرنه

ایا ایرنه در قرن چهارم به عنوان اولین کلیسای قسطنطنیه در زمان امپراتور روم کنستانتین اول ساخته شد. این کلیسا قبل از ساخته شدن ایاصوفیه افسانه ای 200 سال بعد، کلیسای ایلخانی بود. زمانی زیباترین کلیسای مسیحیان صحنه بسیاری از وقایع تاریخی بود: امپراتور کنستانتین اول امپراتوری خود - "Nova Roma" - را در اینجا در سال 330 اعلام کرد، در سال 381 امپراتور تئودوسیوس اول اولین شورای و در همان زمان دومین شورای جهانی را برگزار کرد. از قسطنطنیه این کلیسا همچنین صحنه اختلافات مذهبی گاهی خونین بین نمایندگان آریایی ها و تثلیث ها در جریان به اصطلاح اختلاف آریان بود.

پس از اینکه کلیسا در جریان شورش نیکا در سال 532 به آتش کشیده شد، امپراتور ژوستینیان اول دستور بازسازی آن را داد. پس از تخریب مجدد در اثر زلزله در سال 740، ایا ایرنه تا حد زیادی در زمان کنستانتین پنجم بازسازی شد و تا به امروز به شکل سابق خود حفظ شده است.
پس از فتح قسطنطنیه توسط عثمانی ها در سال 1453، گارد کاخ جانیچرها (نیروهای زبده ارتش) از کلیسا به عنوان زرادخانه استفاده کردند. احمد فتحی پاشا، مارشال آرسنال، در سال 1846 موزه ای در کلیسا راه اندازی کرد. هنگامی که در سال 1875 دیگر فضای کافی برای نمایشگاه های بیشتر وجود نداشت، مجموعه به مجموعه کاخ توپکاپی منتقل شد. در سال 1869 کلیسا به موزه رایش و در سال 1908 برای مدتی به موزه نظامی تبدیل شد. بنای یادبود بازسازی شده به دلیل فضای آکوستیک چشمگیرش از سال 1973 برای کنسرت های کلاسیک مورد استفاده قرار گرفته است.

مسجدهای تاریخی استانبول هریک از دیگری بهتر هستند که میتوانید با سفر به این شهر از این مساجد دیدن کنید.

معماری ایا ایرنه

Hagia Irene یک نمونه معماری اولیه از انتقال از پلان طبقه بازیلیکا به یک ساختمان مرکزی به شکل صلیب یونانی است. همچنین تنها کلیسای بیزانسی با دهلیز اصلی است. باسیلیکای گالری، که توسط دو گنبد طاق‌دار است، در شرق به یک مجرای چند ضلعی ختم می‌شود که با سه پنجره بزرگ طاق‌دار مشخص شده است. در کالوت اپسی (انحنای نیمه گنبدی راهگاه) تصویری از مادر خدا وجود ندارد، بلکه یک صلیب بزرگ است. این نشان دهنده یک گواهی منحصر به فرد از هنر شمایل شکن است.